انتقال فناوري هاي سازگار با محيط زيست به کشورهاي در حال توسعه از جمله اهداف توسعه اي سازمان ملل متحد در بخش هاي زيست محيطي مي باشد. از اين رو کنوانسيون تغييرات اقلیم سازمان ملل متحد (UNFCCC) در تلاش است با ارائه برنامه هاي منسجمي، زمينه همکاري ميان کشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه را جهت تحقق اهدافي از قيبل ترويج، تسهيل و تامين منابع مالي، انتقال يا دسترسي به فناوري ها و يا دانش هاي فني سازگار با محيط زيست ايجاد نمايد. بر اين اساس مکانيزم فناوري در اجلاس شانزدهم اعضا متعاهدین (COP16) در شهر کانکون مکزيک در سال 2010 با هدف تسهيل و بهبود فعاليت هاي مرتبط با توسعه و انتقال فناوري به منظور حمايت از طرح هاي کاهش(Mitigation) و سازگاري (Adaptation) به تصويب رسيد. از این رو کميته اجرايي فناوري و مرکز فناوري اقلیم و شبکه ملزم به تسهيل در اجراي کامل مکانيزم فناوري بوده و سبب انسجام و هم افزايي مي گردند.

نمایندگان کشورها با عنوان "مرجع صلاحیت دار ملی فناوری های اقلیم" ((National Designated Entitie(NDE) شناخته مي شوند؛ يک سازمان يا نهاد صلاحيت دار ملی است که از سوي کشورها به کنوانسيون تغييرات اقليم سازمان ملل متحد معرفي مي شوند و وظيفه اصلي آنها برقراري ارتباط با مركز فناوري اقليم و شبكه به منظور ارسال درخواست فناوري هاي سازگار با محيط زيست، توسعه و انتقال آنها به کشورهاي در حال توسعه مي باشد.